محمد ابراهیم شریف زادهخواننده محلی اهل شهر باخرز از توابع استان خراسان رضوی می باشد. وی خالق آهنگ های معروفی چون سرو خرامان (شعر از مولانا جلال الدین بلخی)، دلبر رعنا و دختر عموجان می باشد.[1]
همکاری وی با استادحسین سمندری از دوتار نوازان شهیر باخرزی 60 سال طول کشید.
اذان معروف وی که به شیوه ای منحصر بفرد خوانده می شود، توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود معطوف کرده است. به گفته محمد حقگو موسیقیدان و استاد دانشگاه موسیقی تهران که همکاری هایی با این خواننده داشته است، "صدای استاد شریف زاده فرصت لذت بردن از انسان را می گیرد و انسان را وارد یک فضایی می کند که در اون لحظه نمی تواند لذت ببرد و بعداً باید از آن لذت برد و دراصطلاح صدای شریف زاده انسان را مسخ می کند" .
تفاوت خواندن شریف زاده با سایر استادان موسیقی محلی خراسان در این است که وی علاوه بر اجرای حزن انگیز موسیقی این خطه، نغمه هایی را به صورت حماسی اجرا کرده است که پژوهشگران معتقدند در تاریخ موسیقی خراسان هیچ کس به این صورت نمی خوانده است.
کلمات کلیدی :
:: برچسب‌ها:
